Hep veren olmu�tu b�t�n ili�kilerinde. Biliyordu ki ard�nda b�rakt��� sevgilide ve her dostta, her d��manda bile kendisinden bir iz kalm��t�. Ya kendisinde kalanlar?  � Kocaman bir hi�... � cevab� gelip yap���yordu bo�az�na. Ya almas�n� bilmemi�ti, ya da istediklerini verebilecek bir erkek yoktu �evresinde. Hi� kand�rd��� oluyor muydu kendini? D���nd�, ta��nd�, bir erkek i�in kendisini kand�racak ne olabilirdi ki ?  � G��l�y�m ben, g��l� ! � diye hayk�rd� i�inden.

Ya i�erde akan yaras� ne olabilirdi ki? Nedendi bu mutsuzluk? Ama hay�r, mutsuz de�ildi. ��yle bir d���nd�; kendisini anlayabilecek bir insan�n ve bir erke�in olabilme umudunu ya�atabiliyordu ya i�inde, mutsuz olamazd� asla, mutsuz de�ildi.  Olmamal�yd� diye de d���n�yordu asl�nda. Mutsuz olmamas� gereklili�i y�z�nden umudunu ya�at�yordu ya, bunun ad� d�ped�z umutsuzluktu asl�nda. D���nd� durdu, neden mutsuz ya da mutlu olma inatla�mas� ya��yordu ki? Neden bu kadar s�k tekrar ediyordu bunu kendine ? Yoksa bu, ka�maya �al��t��� mutsuzlu�undan m� olu�uyordu?

�imdi ��ksa y�ksek�e bir yere, � M u t s u z u m ! � diye ba��rabilseydi� Ama olmazd�. O, b�t�n ili�kilerinde geride iz b�rakan kad�n, nas�l mutsuz olabilirdi ? G��l� olmay� mutlu olmayla �zde�le�tiriyordu. Biraz daha bilincini a�abilse, o zaman da arkas�nda bir iz b�rakmay� g��l� olmak diye yorumlayacakt�, iz b�rakt��� ki�inin g��s�zl���n� hi� hesaba katmadan. Bu, k�yaslamal� kendini tan�man�n ve ifade etmenin normal bir yarg� yanl���yd�. Ama kimin umurundayd� �imdi bunca fark�ndal�k. O, mutsuzlu�unu maskelemeye �al���yordu sadece.

Peki o erkek, her istedi�ini alabilece�i erkek ��ksa kar��s�na... Yok yok, bu asl�nda korkular�n� daha da k�r�kleyen bir durumdu. O zaman kaybetme korkusu ba�layacakt�. Sahi, her istedi�ini veren bir erkek bulsa ve sonra kaybetse, kendisini anlayabilecek bir insan� ve belki bir erke�i bir daha bulabilme umudunu tekrar ya�atabilecek miydi? G��l� olmak neydi? Umut etmenin pamuk ipli�ine ba�l� olu�u muydu ? Ya da belki, hep umutlu olabilmek miydi? G�ven duygusunu ya�ayabilmek� �yle uzun bir s�re olmu�tu ki ya�am�n i�inde yaln�zl�k hissini duyumsamaks�z�n, bir erke�in varl���nda korkmadan ya�amayal�. Hi� ��phe duymadan bir erke�i sevebilmek, ne g�zel bir d��t�.

Bir tek babas� vard� o �er�eveye giren, zaten b�y�d���nde babas� ile evlenece�ini d���nmez miydi? �lk hayal k�r�kl��� babas� ile evlenemeyece�ini anlad���nda olmad� m� ? Yoksa, o zamanlardan beri babas�n� m� ar�yordu geride iz b�rakt��� her erkekte ? Bu y�zden mi her erkekte biraz ana�l���n� ya�atm��t�, her erke�inde biraz da annesi olmu�tu o erke�in?
 
Ah, ah ! O i�indeki arzular nereye saklanabilirdi art�k ? �stelik her arzu ve tutku i�inde, en �ok bir yudum sevgi ar�yordu. Anlayacak ve g�recek bir �ift g�z i�in, verebilece�i ne �ok sevgisi vard�.

Oysa o arzular, anlayacak bir �ift g�z g�rmeyince ba�a bel� o arzular, onu anlamayan hoyrat ellerin alt�nda y�pranmam�� m�yd� ? Ad� sevi�me olan o k�r�lgan kand�rmacan�n i�inde� Veremedi�i her sevgi damlas� �imdi onu bo�uyordu. Yine de, ya�ama direnen g��l� bir kad�nd� o. Evet, evet g��l�yd� o.  G��l� m�yd� acaba? Mutluydu da. Mutlu muydu acaba? Yaln�zl��� seviyordu hatta. Seviyor muydu acaba yaln�zl���?

� Aman be ! � dedi. � Sorgular yeter �imdilik � � G�l�msedi, yeni bir �ans gelirdi nas�l olsa, gelir miydi acaba? Denerdi olmazsa, olmazsa hayat�na kald��� yerden hi�bir �ey de�i�memi� gibi devam ederdi. Acaba bir �ey de�i�memi� gibi devam edebilir miydi ? K�r�lganl���n� nereye kadar saklayabilirdi ki?

Yine de ba� ediyordu hayatla. � Helal k�z�m sana ! � dedi, � �yi gidiyorsun ! �
�yi gidiyor muydu acaba?