G�rece sakin ge�en n�bet ak�am�yd�. N�bet�i �ef odas�nda kitab�m� okuyup hastane ortam�ndan hi� olmazsa zihnen uzakla�maya �abal�yordum. Yo�un ve yorucu ge�en g�n�n �zerine binen idari n�bet, yorucu olmasa da hastaneye hapsediyordu insan�. Gecenin karanl��� da ��k�nce yar� a��k cezaevinde gibi hissetmeye ba�l�yordum kendimi.

Bu d���nceler i�indeyken kap�m �al�nd�. ��eriye hayli ya�l�, bak�ml� han�m girdi.

-          N�bet�i �efi ar�yordum evl�d�m.

-          Benim, buyurun. Size nas�l yard�mc� olabilirim?

Bir �eyler s�ylemek istiyor ancak s�ze bir t�rl� ba�layam�yordu. S�k�nt�l� h�li vard�.

-          Sorun nedir? Bir terslik mi var?

-          Yok. Yok bir terslik evl�d�m. Terslik kocamda. Yukar�da d�hiliye servisinde yat�yor. Ben de ona refakat ediyorum. Beni size o g�nderdi.

-          Ne i�in g�nderdi sizi bana?

-          Olacak �ey de�il istedi�i biliyorum ama �ok �srar etti. El�iye zev�l olmazm��. Sizden bir ricas� var.

-          Yapabilece�im bir �ey ise yard�mc� olmaya �al���r�m.

-          Bug�n May�s ay�n�n be�i. Yani bug�n H�drellez bayram�. Kocam, bug�ne kadar hi�bir H�drellez� i ka��rmad���n�, bu kez hastanede yakaland���n�. hastane bah�esinde h�drellez ate�i yakmak istedi�ini s�yleyip izin i�in beni size g�nderdi.

Heyecanlanm��t�m. �ocuklu�umda mahallemizde kutlad���m�z H�drellez ak�amlar� geldi g�z�m�n �n�ne. Kitab�m� kapat�p bir kenara kald�rd�m.

Hastanelerde n�bet�i �efin haberi olmadan ku� u�mazd�. De�il ki hastane bah�esinde ate� yakmak! Han�mefendiyi de yan�ma alarak hastam�z�n yan�na ��kt�m. Ka�lar�na kadar beyazlam�� sa�lar�, deniz mavisi g�zleriyle yata��nda oturuyor, soru soran g�zlerle bir e�ine, bir bana bak�yordu. Dosyas�n� inceledim. Hastam�z� takip eden doktorunu arad�m.  Yataktan ��kmas�nda sak�nca yoktu. Heyecanlanmak ve yorulmak yasakt�, o kadar.

-          H�drellez ate�i yakmak istiyormu�sunuz, �yle mi?

-          Evet, Doktor Bey! Ne olur �ok g�rmeyin. Gizlice ate� yak�p sizin de ba��n�z� bel�ya sokmak istemedim. E�imi o nedenle yan�n�za g�nderdim.

-          Ama doktorunuza g�re heyecanlanman�z ve yorulman�z yasakm��.

-          Sizden rica ediyorum Doktor Bey; Ya��m hayli ilerledi. Bu belki de g�r�p g�rece�im son H�drellez. Bu d�nyadan ge�ip gitme zaman�n�n yak�n oldu�unu hissediyorum.

-          Peki. Ama �art�m var. Ate�i birlikte yakaca��z. Yorulmak, heyecanlanmak yasak!

G�zlerindeki mutlulu�u, ����� g�rmeliydiniz. Hemen yata��ndan do�rulmaya, sabahl���n� aramaya ba�lad�. Sakin olmas�n� rica edip bir saat kadar sonra hastane bah�esinde bulu�mak �zere s�zle�tik. Odadan ��karken arkamdan seslendi.  

-          Doktor Bey, k�zacaks�n�z ama bir �ey daha rica edece�im�

-          S�yleyin bakal�m!

-          �ocuk klini�inde yatan, gelebilecek durumdaki �ocuklar� da �a��rabilir misiniz, �enli�imize?

-          Neden �zellikle �ocuklar?

-          Bu bayram� unutmas�nlar istiyorum. G�n�m�z�n zaman�nda ya�ayanlar i�in anlams�z bir bayram H�drellez. �o�umuz kolumuzdaki saatle ya��yoruz hayat� ama �ocuklar �yle mi? Onlar i�in zaman, hen�z saatlere hapsolmu� de�il. Bu bayramla bahar�n ba�lang�c�n�, sonbaharda bizi terk eden do�an�n, baharla aram�za d�n���n�n ger�ek �enlik oldu�unu unutmas�nlar istiyorum.

-          �ocuklar i�in, zaman ger�ekten farkl� m�?

-        Hem de nas�l farkl�! Onlar, do�an�n zaman�nda ya��yorlar, bir zamanlar hepimizin ya�ad��� gibi. Oyuna dalm�� �ocuk i�in yemek saatinin ya da yatma saatinin ne kadar anlaml� oldu�unu d���nsenize Doktor Bey? Bizlerse ne yap�p edip onlar� kendi kurgusal, sa�ma zaman�m�za t�kmaya u�ra��yoruz. Kendi zaman�m�za en iyi uyum g�steren �ocu�a takdirle bak�yoruz.

Kafam kar��m��t�. Akl�ma yemek saati geldi�inde sofraya gelmeyen, yatma saati geldi�i h�lde yatmak istemeyen k�z�mla e�imin diyaloglar� geliyordu.  

-         Tamam anla�t�k. �ocuk servisine de haber verece�im. Ancak fazla g�r�lt� ��karmak yok!

Odadan ayr�l�p yakmak i�in bir �eyler ayarlad�m. Sorumlu hem�ireyle birlikte �ocuk Klini�i' ni de durumdan haberdar ettim. Biraz sonra sekiz on kadar �ocuk anneleriyle birlikte kat�ld�lar, k���k kutlamam�za.

Bir saat sonra hastane bah�esinin fazla dikkat �ekmeyen emniyetli bir k��esinde yakm��t�k, H�drellez ate�imizi. Ate�in har� ge�ince �st�nden atlamaya ba�lad�k. �ocuklar s�raya girdiler, Bey Amcam�z da aralar�nda doktor kontrol�nde bir iki atlamadan sonra ate�in �evresine oturtuldu. Bizim ihtiyar �ocuklara sonbaharla birlikte a�a�lar�n yapraklar�n� d�kerek do�an�n uykuya dald���n�, baharla birlikte dallara su y�r�d���n� ve do�an�n uykusundan uyand���n�, bolluk ve bereket getirdi�ini bunun i�in her y�l may�s ay�n�n ilk haftas�nda bahar �enlikleri yap�ld���n� anlatt�. Eskinin masallar�n�, mitlerini anlat�rken �ocuklar ilgiyle dinliyordu.

Yapt���m bu i� ertesi g�n duyulursa ne hesap verece�imi d���n�rken bey amcam�z�n e�i koluma girdi. G�zleri doluydu.

-          Te�ekk�r ederim, doktor bey. �ok te�ekk�r ederim.

-       Te�ekk�re gerek yok. Evinden, odas�ndan uzakta, hastane ko�u�una t�k�lm��, oyundan, oyunca��ndan uzak �ocuklar i�in g�zel bir hastane an�s� oldu. Hepimizin, e�inize te�ekk�r etmesi gerekiyor san�r�m. B�ylesi bir g�n� unutmad��� ve unutturmad��� i�in.

Ate�in s�nmesiyle birlikte t�renimizi sona erdirdik. �ocuklar anneleriyle birlikte ko�u�lar�na d�nd�. Hastam�za odas�na kadar e�lik etmek istedim. Engel oldu.

-          Yoruldum, biraz da heyecanland�m ama san�r�m de�di, Doktor Bey.

-          Kendinizi yormaman�z� rica etmi�tim.

-          Dedim ya, belki de bu g�rece�im son H�drellez ama bu �ocuklara da bula�t�rd�m ya H�drellez' i, vars�n yorulay�m. Biliyorum ki, seneye ben olmasam da o �ocuklar arayacak, isteyecekler yine H�drellez ate�ini.

-          Nereden biliyorsunuz?

-          Hepsinden s�z ald�m. Bo�una a�artamad�k biz bu sa�lar�!

E�inin koluna girdi. Birbirlerine yasland�lar. A��r ad�mlarla odalar�n�n yolunu tuttular.