www.sizedebiyat.com SiZedebiyat Edebiyat Enstit�s�
ANI �ekmecesi
Telif hakk� sahibi: Sibel ER�ZDEN
OL�GOH�DRAMN�YOS
Mediko sosyal binas�n�n mozaik basamakl� ve yar�m boy mermer kapl� duvarlar�yla ikinci kata ��kan merdivenleri zihnimde kaz�l� kalm��t�r. �zerimde en sevdi�im u�uk �a�la ye�il ve kahveli tiril tiril yazl�k elbisem, has�rl� �apkam ve onunla bir �rnek pabu�lar�mla u�ar gibi t�rmand���m merdivenler� Doktorun kap�s�na ula�ma s�rem bir nefesti, bir g�z k�rp��t�. Soluklanmadan t�klatm��t�m kap�y�. On y�l �nceydi�
� Bir �eyler yiyelim mi?� dedi e�im. � Fark etmez, olur � dedim. Yemek ne i�indi ki? Bulan�k zihinlerimizle sipari� verdik. Ne s�ylemi�tik, hat�rlam�yorum. �stedi�imiz yemek de�ildi asl�nda, herhalde ondan. T�m bunlar�n ne anlama geldi�ini konu�tuk uzun uzun. Bebe�imiz olaca��n� ��rendi�imiz g�n doktordan ��k�p bir i� i�in heyecan dolu Be�ikta� Barbaros� bulunan heyecan dolu yemye�il yoku�u yine bir solukta ��kt���m�z o g�nden beri ya�ad�klar�m�z ne demek oluyordu? Neymi� bu � oligohidramniyos � bilmem nesi! Yani, neden olurmu�? Neye yol a�arm�� ve biz ne yapacakm���z? � Bunlar� neden sormad�k ki doktora! � dedim; be�inci ay� bitmek �zere olan bebe�imi d���nerek. � Nas�l iki haftaya kadar karn�mda �lecek yani? Prenatoloji klini�i b�yle mi �al���yor? Yemek boyunca hasta asistanlara g�sterilip sonra da hi�bir bilgi verilmeden nas�l olup da b�yle sorumsuzca g�nderilebiliyor? � diye s�ylenip durdum . Daha �nce i�imde bir insan b�y�tmemi�tim. � Art�k tekme hissetmedi�im zaman ne olacak? Do�amazsa, i�imde mi par�alayacaklar bebe�imi? � Anlayam�yordum bir t�rl�! Ya�amayan bebek nas�l do�ard�?
Ama neden d���n�yordum ki! Bunlar�n hi�biri olmayacakt� nas�l olsa, ne bebe�ime ne bana bir �ey olmayacakt�. Biz ona yazd���m�z g�nl��� doldurmaya devam edecektik. Mukavvadan haz�rlad���m�z be�i�e kapitoneli �rt�ler dikmeyi s�rd�rd�k. Ellerim i�nelerle delik de�ik olana dek, tav�an ve ku� desenli mama �nl�kleri i�lemeye devam ettim.
�niversitemin son y�l�yd�. Birinci d�nem bitiyordu. Bebe�imle birlikte girdi�imiz, onun tekmeleriyle kendimi g�lmemek i�in zor tuttu�um vize s�navlar�m� vermi�tim. Notlar�m da olduk�a iyiydi. Birlikten kuvvet do�uyordu. Derslere birlikte �al��m��t�k. O i�eriden beni dinliyordu. � Neymi�, ��rendin mi? � diye her soru�umda bir �ift tekme yiyordum. Hayat�m�n hi�bir a�amas�nda hi�bir s�nava bu kadar e�lenerek �al��t���m� hat�rlam�yorum.
Her sabah � G�nayd�n! � diye sesleni�im bir tekme ile yan�tlan�yordu. �z�nt�l� oldu�um zamanlarda sorular�m iki�er ��er tekmelik yan�tlar i�eriyordu. Gizemli bir ileti�imdi bu. Anlatacak olsam kimseler inanmazd�. O da ben de tan�yorduk birbirimizi. Sonradan iki insanc�k daha b�y�tt�m i�imde. Onlarla bu d�zeyde bir ileti�im ya�amad�m.
Ara tatil gelmi�ti. Garip bir �eyler vard� son g�nlerde. Anlayam�yordum. Bebek d�nyaya geli� sinyalleri verir gibiydi ama ortada do�umu �a�r��t�racak kadar belirgin bir iz g�r�lm�yordu. Bekledim. Birka� zaman sonra doktorum, � Bu amniyos olsayd� bu ka��d�n rengi maviye d�nerdi � dedi. �kna olup eve d�nd�k.
Bir ay kadar s�ren bu durumun ard�ndan bir cuma gecesi ac�yla uyand�m. Can�m yan�yordu. �ok uykum vard�. Gitmeliydik ama uykum vard�! Uysal olmal�yd�m, gitmeliydik ve gittik. Uyku rahat b�rakm�yordu. Kabinleri and�ran beyaz fayanslarla kapl� mezar gibi bir odac��a ald�lar. Uykum vard� ve ���klar beyazd�! Doktorlar, duvarlar beyazd�. Uykum vard� ve can�m yan�yordu! Renklerin t�m�n� �ok severim ama o geceye kadar beyazdan bu derece nefret edece�im akl�ma gelmezdi! Uykum vard� ve ac� art�yordu! Yandaki �� kabinde �� kad�n ���l�klar at�yorlard�. Doktorlar g�l�yordu. N�bet gecelerinin a��rl���n� hafifletmek istercesine kahkahalarla g�l�yorlard�. Kim bilir neler anlat�yorlard� birbirlerine. Kahkahalar�na, bebe�imin kalp at��lar�, ba�land���m makineden gelen nab�z sesleri kar���yordu. Uyku hali ve ac� devam ediyordu. Ter i�indeydim, her yer beyazd�. Bebe�imin yorgun tekmeleri zay�fl�yordu, hissediyordum. O ana dek konu�may� hi� b�rakmam��t�m ve o bana yan�t vermek i�in daha da yoruluyordu. Bunu anlad���m anda, ona art�k soru sormad�m ama pembeli mavili sevgi s�zc�kleri f�s�ldamay� s�rd�rd�m. Doktorlar yan kabinde hala g�l�yordu. Uykum vard�! Yan kom�umun ���l�klar� artm��t�. Y�z�n� hi� g�rmedi�im o kad�na � Dayan! � diyordum. � Az kald�! Birazdan alacaks�n onu kuca��na.. � Az bir zaman sonra bebe�inin ���l���n� duydum. Bebek ve annesi gittiler, bebe�imle biz ikimiz kald�k.
Kolumdaki saat ilerliyor, dakikalar bedenimde denizdeki gibi gel - git depremleri yarat�yordu. Be� saat, on saat.. Ara ara uyuklamalarla benek benek bir ac� �rma��! Yeni doktorlar�n gelip gidi�leri! Bir t�rl� iyi bir haber vermedikleri bitmek bilmez muayeneleri! Ve bitmek bilmeyen uyku! Burada pencere bile yok! Saat on, gece mi sabah m� on? Her yer beyaz, bebe�im art�k �ok daha c�l�z hareket ediyor. �nce ince geliyor nabz� makineden. S�z�yor, uyan�yor, muayene oluyorum. Koridordan bir yerlerden TRT anonslar� duyuyor ve beyaz sanc�lar ya��yorum. Her yer d�n�yor, mide bulant�s� �ekiyorum. Hi� kimse yard�m etmiyor.. Yine uyuyorum.
Saat dokuz. Zihnimi toplamal�y�m. Saatleri say�yorum; geldi�im ilk gece, bir tam g�n�n ard�ndan bir tam gece daha� Demek sabaht�, yani pazard� art�k. Bebe�imin kalbi at�yordu. Topuklar� bir kaburgalar�mda, bir kal�a kemiklerimde. Hareket vard� ama art�k daha zay�ft�, �ok daha zay�f�
Dokuzu k�rk ge�e, do�arken bile konu�ma tekmeleri atarak d�nyaya geldi. Rengi mosmordu. Beyaz �rt�lere sard�lar, fon da beyazd�. G�zlerini s�ms�k� kapatt�. Yumuk sa� eliyle y�z�n� kapad�. Anlam��t�m; beyaz ����� sevmemi�ti!
Ye�il �nl�kl� hastabak�c�lar kuca��ma vermedi. Yalvard�m ama vermediler. Doktor, � Bunu kullanacaks�n! � diye yan�ma bir ila� at�p gitti. A��p bakt�m. S�t hormonunu engelleyici bir form�l. Kimin umurunda! ��meyece�im! Orada bir s�re daha ���d�kten sonra yukar� al�nd�m. Herkes deliye d�nm��t�...
Birka� g�n karn�mdaki bo�lu�a al��maya �al��arak dinlendim. Bebe�imin o e�siz g�das�n� kendimden sile sile dinlendim. Dediler ki, � O, cennete gidecek ve Allah�a, senin de birlikte gitmen i�in yalvaracak. ��te o zaman koklayacaks�n o�ulcu�unu..� ��te o zaman ��rendim. Duydum! Herkes o kadar �zg�nd� ki, �z�lmesi gereken en son ki�i benmi�im gibi hissetmi�tim.
Sonradan ��rendi�ime g�re o do�ana dek asl�nda ben de bebe�im kadar tehlikede kalm���m. Onu ya�atmas� gereken ya�am kayna�� su, ikimizi de zehirlemeye ba�lam��. Herkes bunun i�in bu kadar gergin, soluksuz ve bembeyazm��..
Annelik sahiplenmek de�ildi. Aktaran bir kap, bir gere� gibiydim yaln�zca! Yokluktan varl��a aktar�lan bir yarat�lm���n, maddesel kab�yd�m ben.
�yle olmasayd� ne ye�il �nl�kl� hastabak�c�lara ne de topra�a verirdim bebe�imi� |
Prenatoloji klini�i: Sorunlu gebelik klini�i Oligohidramniyos:Bebe�in i�inde bulundu�u amniyon s�v�s�n�n miktar�nda azalm
:
Sibel ER�ZDEN,
13.03.2004